چگونه در برابر «رویدادهای بزرگ» واکنش بهتری داشته باشیم؟
گاهی اوقات در زندگی با رخدادی «بزرگ» مواجه می‌شویم. اتفاقاتی که زندگی ما و اطرافیان‌مان را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهند. برخی پدیده‌های طبیعی مانند زلزله جزو این موارد به حساب می‌آیند و البته خودتان می‌توانید وضعیت‌های دیگری را هم تصور کنید.
در چنین شرایطی با موجی از احساسات متناقض مواجه می‌شویم: نگرانی، خشم، حس بی‌اختیاری، اندوه، ترس و… اما در این وضعیت، رفتارهای انسانی هم تغییر می‌کنند. برخی از آنها مثبت است و برخی دیگر منفی.
در میان آنها افراد زیادی دست به بخشندگی می‌زنند و ازخودگذشتگی‌های زیادی نشان می‌دهند. اینجا این سوال پیش می‌آید که چه چیزی افراد کاملاً غریبه را وادار می‌کند تا در لحظات بحران، به دیگران کمک کنند؟
پاسخ در واکنش ما به «رویدادهای شگفتی‌ساز» است. وقتی که در برابر یک رویداد عظیم قرار می‌گیریم، تمرکز ما به بیرون معطوف می‌شود. آگاهی‌مان گسترش می‌یابد، کنجکاوی‌مان برانگیخته می‌شود و از همه مهم‌تر، حس ارتباط‌مان با دیگران تقویت می‌شود.
در این موقعیت‌ها برخی انسان‌ها از نقاط مختلف گرد هم می‌آیند تا به یکدیگر کمک کنند. چون ما موجوداتی اجتماعی هستیم و در چنین شرایطی می‌توانیم دیگران را واقعا درک کنیم و برایشان اهمیت قائل شویم. هر چند در صورت وجود اضطرار و استرس زیاد، تمرکزمان محدود شده و بیشتر بر بقای خودمان تمرکز خواهیم کرد.
اما حتی زمانی که رویدادهای شگفتی‌ساز به خاطر بروز اتفاقات ترسناک مانند بلایای طبیعی هستند، باز هم افراد زیادی را به نیکی کردن وامی‌دارد.
پژوهش‌های روان‌شناسان نشان داده‌اند که واکنش برانگیخته‌شده از رویدادهای تهدیدآمیز، می‌تواند افراد را متحد کند و آنها را به کمک کردن‌هایی ترغیب کند که قبلا انجامش نمی‌دانند.
اگر روزی در چنین شرایطی قرار گرفتید، این جمله مهم را فراموش نکنید: «مهربانی مسری است و گسترش می‌یابد».
https://www.psychologytoday.com/us/blog/thinking-about-feelings/202503/how-awe-helps-us-heal-in-times-of-crisis
)
