آیا توانایی هضم الکل در میمون و انسان دارای یک ریشهی مشترک است؟

نتایج یک مطالعهی تازه نشان میدهد که علاقهی تاریخی میمونهای بزرگ آفریقایی به خوردن میوههای تخمیرشدهی افتاده روی زمین (که حاوی الکل هستند)، احتمالا باعث یک تغییر ژنتیکی شده که توانایی هضم الکل را در نیاکان مشترک انسان و این میمونها به شدت افزایش داده است.
محققان این رفتار را «Scrumping» نامگذاری کردهاند؛ یعنی جمعآوری یا حتی دزدیدن میوههای افتاده و گاه حاوی اتانول.
دادههای پیشین نشان میدهد این عادت حدود ۱۰ میلیون سال پیش توانایی متابولیزهکردن الکل را تا ۴۰ برابر بالا برده است.
این مهارت به اجداد انسان کمک کرد که هزاران سال پیش از رسیدن به توانایی ساخت الکل، میوههای الکلی را بدون خطر مصرف کنند و از رقابت برای میوهی تازه روی درخت یا خطر سقوط از ارتفاع دور بمانند.
شامپانزهها روزانه حدود ۴.۵ کیلو میوه میخورند و بخشی از آن دارای الکل است؛ یعنی تماس مزمن و کممقدار با الکل ممکن است نقش مهمی در تکامل انسان داشته باشد.
در مقابل، اورانگوتانها تقریبا چنین عادتی ندارند و آنزیم اصلی تجزیه الکل هم در آنها چندان کارآمد نیست.