افراد با سن بیش از یک قرن: آیا خون آنها با دیگران متفاوت است؟
تا چند دهه پیش، رسیدن به صد سالگی آن‌قدر نادر بود که اسم فرد به‌عنوان یک پدیده در رسانه‌ها می‌چرخید. اما حالا، این اتفاق به‌مراتب رایج‌تر شده و جمعیت صدساله‌ها در هر دهه تقریباً دو برابر می‌شود.
همین موضوع کنجکاوی پژوهشگران را برانگیخته تا دنبال رمز و راز طول عمر این افراد بگردند. در یکی از مطالعات جدید، گروهی از محققان آزمایش‌های خونی افرادی را که بیش از یک قرن زندگی کرده‌اند، با هم‌نسل‌‌های آنها که عمر کوتاه‌تری داشته‌اند، مقایسه کردند.
در این تحقیق، اطلاعات خونی بیش از ۴۴ هزار نفر بررسی شد که از این میان، حدود ۱۲۰۰ نفر به صدسالگی رسیده بودند. جالب است بدانید که ۸۵ درصد از این افراد خانم بودند!
شاخص‌های خونیِ مورد بررسی در این مطالعه شامل موارد زیر بود:
- اوریک‌اسید برای ارزیابی التهاب
- گلوکز و کلسترول به‌عنوان شاخص‌های متابولیسمی
- آنزیم‌های کبدی نماینده عملکرد کبد
- کراتینین نشان‌دهنده عملکرد کلیه‌ها
- آهن جهت بررسی کم‌خونی
- آلبومین به‌عنوان شاخص سوءتغذیه
نتایج نشان داد تقریباً تمامی این فاکتورها به‌جز آلبومین و یکی از آنزیم‌های کبدی (ALT)، با طول عمر بیش از ۱۰۰ سال ارتباط معنادار داشتند.
به‌طور مشخص، آن‌هایی که سطح کلسترول کلی (مجموع HDL و LDL) و آهن پایین‌تری داشتند، و در عین حال گلوکز، کراتینین، اوریک‌اسید و آنزیم‌های کبدی‌شان بالا بود، شانس کمتری برای رسیدن به صدسالگی داشتند.
همچنین، وقتی صدساله‌ها با افرادی که فقط حدود ۶۰ سال عمر کرده بودند مقایسه شدند، مشخص شد که در خون آنها به‌طور متوسط مقادیر پایین‌تری از گلوکز، کراتینین و اوریک‌اسید دیده می‌شود.
نکته جالب دیگر این بود که صدساله‌ها برخلاف بقیه، به‌ندرت دارای مقادیر خیلی بالا یا خیلی پایین از این شاخص‌های خونی بودند. به عبارت دیگر، نوعی ثبات یا تعادل در بدنشان دیده می‌شد.
با توجه به این یافته‌ها، اگر شما هم قصد دارید جشن تولد صدسالگی‌تان را بگیرید، شاید بد نباشد هر از چند گاهی با یک آزمایش خون ساده، از وضعیت کبد، کلیه، قند، چربی و آهن خونتان باخبر شوید.
https://www.sciencealert.com/the-blood-of-exceptionally-long-lived-people-suggests-key-differences
)
