خارش: تشخیص، درمان و مرور سریع مبتنی بر شواهد
احساس خارش می‌تواند ناشی از بیماری‌های پوستی یا سیستمیک باشد. سابقه مواجهه ممکن است محرک‌های ایجادکننده علائم را مشخص کند. معاینه کامل پوست، شامل مشاهده انگشتان و کف دست، ناحیه تناسلی، ناخن‌ها و پوست سر ضروری است. ضایعات پوستی اولیه، نشان‌دهنده بیماری پوستی است و ضایعات ثانویه واکنشی هستند و در نتیجه دستکاری پوست مانند خاراندن ایجاد می‌شوند.
ارزیابی آزمایشگاهی اولیه برای علل سیستمیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– CBC, diff
– BUN, Cr
– AST, ALT
– Serum Iron, TIBC, Ferritin
– FBS, HA1C
– TSH
ممکن است بر اساس یافته‌های شرح حال و معاینه نیاز به انجام موارد زیر هم باشد:
– ESR
– HIV screening
– Hepatitis serology
– Chest X-ray
در بیماران مسن‌تر مبتلا به خارش عمومی مزمن اگر در معاینه ضایعات پوستی اولیه دیده نشوند، پزشکان باید ارزیابی بدخیمی‌ها را انجام دهند. اگر ارزیابی علل متعدد خارش نتیجه‌بخش نباشد، ممکن است علل روحی روانی مطرح شوند و نیاز به مشاوره در این زمینه باشد.
کلیات درمان شامل اجتناب از محرک‌ها، استفاده فراوان از نرم‌کننده‌ها، محدود کردن تماس با آب، و تجویز آنتی‌هیستامین‌های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی است.
توصیه‌های کلیدی در طبابت بالینی:
– ضایعات را به دو گروه اولیه (قبل از خارش) یا ثانویه (مانند خراشیدگی و جای اسکار زخم روی پوست) دسته‌بندی کنید. ضایعات پوستی اولیه نشان‌دهنده بیماری پوستی است.
– به بیمارانی که سابقه درماتیت تماسی (تحریکی یا آلرژیک) دارند، توصیه کنید تا از محرک‌های تماسی و سایر محرک‌ها (مانند لباس‌های زبر و خشن، شوینده‌ها، عطرها، مواد شیمیایی، رنگ‌ها) اجتناب کنند.
– معاینه فیزیکی خارش باید شامل ارزیابی کامل پوستی باشد.
– انجام بررسی‌های بیشتر مانند بیوپسی، تست خراش پوستی و نمونه کشت از ضایعات را برای خارش مداوم و غیر قابل توجیه در نظر بگیرید.
– اگر پس‌از شرح حال و معاینه اولیه علت ایجاد خارش مشخص نشد بررسی‌های آزمایشگاهی زیر را انجام دهید: شمارش کامل خون، بررسی آهن، آزمایشات عملکرد کلیه و کبد، هورمون محرک تیروئید و گلوکز ناشتا یا HA1C.
– بیماران را تشویق کنید تا از محصولات نرم‌کننده‌‌ی پوست زیاد استفاده کنند و برای کاهش خشکی پوست، تماس با آب را محدود کنند.
– برای درمان علامتی اولیه در بیماران مبتلا به خارش از آنتی‌هیستامین‌های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده کنید.
– برای کنترل بهتر خارش مقاوم به درمان باید اصلاح سبک زندگی و رفتار درمانی شناختی را در نظر گرفت.
چرا من خارش دارم؟ (آموزش همگانی بیماران)
خارش چیست؟
یعنی احساس نیاز به خارش پوست که ممکن است همراه با درد هم باشد و اگر شدید باشد، می تواند باعث مشکلات خواب و افسردگی شود.
چه چیزی باعث آن می‌شود؟
بسیاری از شرایط باعث خارش می‌شوند. برخی از علل رایج عبارتند از:
– بیماری‌های پوستی مانند خشکی پوست یا اگزما
– واکنش‌های آلرژیک به غذا، مواد شوینده، لوازم آرایشی، صابون‌ها، داروها
– ابتلاء به انگل‌ها یا حشرات مانند شپش و گال
– نیش حشرات
– بعضی از سرطان‌های خاص
– بیماری‌های کبد، کلیه و تیروئید
– مشکلات اعصاب
– بارداری
خارش چگونه درمان می‌شود؟
برخی از اقدامات و مراقبت‌های خانگی زیر ممکن است کمک کند:
– از وسایلی مانند عطر، صابون یا مواد شوینده (که ممکن است باعث خارش شوند) خودداری کنید.
– تماس پوست با آب را محدود کنید. سعی کنید حمام و دوش گرفتن کوتاه‌تر از ۲۰ دقیقه باشد. به جای آب گرم؛ از آب ولرم استفاده کنید.
– از کرم‌ها یا پمادهای مرطوب‌کننده ملایم (به‌ویژه بعداز حمام) بیشتر استفاده کنید.
– در نواحی خارش‌دار کمپرس‌های خنک بگذارید.
– هنگام خواب شبانه، اتاق خواب خود را خنک نگه دارید.
در صورت خارش، چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
– وجود خارش شدید بدون علت واضح.
– خارشی که با اقدامات مراقبتی در منزل بهتر نمی‌شود.
– پوست شما قرمز، متورم و گرم است یا ترشح مایع از پوست دارید.
– شما بیش از ۶۵ سال سن دارید.
– تب یا کاهش وزن دارید.
هنگام ویزیت دکتر چه اتفاقی خواهد افتاد؟
– پزشک از شما در مورد خارش شرح حال می پرسد و شما را معاینه می‌کند. ممکن است نیاز به آزمایشات پوستی داشته باشید تا بفهمید چرا خارش دارید.
– پزشک شما ممکن است کرم، پماد یا قرص برای توقف خارش یا درمان عفونت پوست تجویز کند.
)
