فراموشی کلی گذرا: مرور سریع مبتنی بر شواهد
فراموشی کلی گذرا (Transient Global Amnesia) یک سندرم بالینی است که با فراموشی آنتروگراد (نسبت به آینده)، فراموشی خفیف رتروگراد (نسبت به گذشته) و گیجی تا ۲۴ ساعت مشخص می شود. بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال دیده می‌شود و ناشی از اختلال موقت در شکل‌گیری حافظه کوتاه‌مدت است.
از نظر بالینی، بیماران دچار اختلال در زمان هستند و اغلب سؤالات مکرر در مورد رویدادهای همان روز می‌پرسند. ممکن است استفراغ، سردرد، تاری دید، سرگیجه و حالت تهوع داشته باشند. یک رویداد استرس‌زا از نظر جسمی یا روحی می‌تواند علت آن باشد از جمله استرس عاطفی، فعالیت بدنی شدید، قرار گرفتن در معرض دمای خیلی گرم یا خیلی سرد، ارتفاع بالا از سطح دریا، مانور والسالوا، بیماری حاد، یا آمیزش جنسی.
پاتوفیزیولوژی فراموشی کلی گذرا به خوبی شناخته نشده، اما ممکن است به اختلال در تخلیه وریدی هیپوکامپ مرتبط باشد. تشخیص در درجه اول بالینی است، اما مطالعات اخیر نشان می‌دهد که تصویربرداری ام‌آر‌آی ممکن است مفید باشد. این بیماری خود محدود شونده است و در عرض ۲۴ ساعت برطرف می‌شود. هیچ درمان مشخصی برای دوره‌های بیماری وجود ندارد. میزان عود 2.9٪ تا 23.8٪ در طول عمر است.
بر اساس شواهد اخیر ارتباطی بین فراموشی کلی گذرا و سردردهای میگرنی و همچنین نوع خاصی از کاردیومیوپاتی دیده شده است. در بیمارانی که یک اپیزود فراموشی کلی گذرا داشته‌اند، افزایش خطر واضحی در حوادث عروق مغزی رخ نمی‌دهد. در مورد اینکه آیا یک اپیزود فراموشی کلی گذرا فرد را مستعد تشنج یا زوال عقل در آینده می‌کند، شواهد متناقضی وجود دارد.
توصیه‌های کلیدی در طبابت بالینی
– در بیمار با کم‌تراز شش ساعت فراموشی، بدون یافته‌های عصبی کانونی و ضایعات روشن هیپوکامپ در ام‌آر‌آی باید تشخیص فراموشی کلی گذرا در نظر گرفته شود.
– هر اپیزود فراموشی که بیش‌از 24 ساعت طول بکشد بعید است که فراموشی کلی گذرا باشد و نیاز به ارزیابی بیشتر دارد.
– اگر تشخیص فراموشی کلی گذرا قطعی باشد، فقط درمان حمایتی نیاز است.
)
