درس‌هایی از طولانی‌ترین پژوهش انجام شده در رابطه با شادی
همه ما در جستجوی شادی هستیم، اما چگونه آن را به‌دست بیاوریم؟ یک پژوهش در این موضوع از سال ۱۹۳۸ در دانشگاه هاروارد آغاز شده و تا اینجا سه‌نسل را پوشش داده و طولانی‌ترین پژوهش انجام‌شده در این رابطه به حساب می‌آید…
در این پژوهش بیش از ۲۰۰۰ نفر شرکت‌کرده‌اند که شامل پدربزرگ و مادربزرگ، فرزندان و نوه‌های آنها است و محققان طی ۸۵ سال، زندگی آنها و نسل‌های بعدی‌شان را بررسی کرده‌اند.
مهم‌ترین یافته پژوهش این بوده که خوشحال‌ترین افراد کسانی هستند که دو فاکتور کلیدی را در زندگی‌شان رعایت کرده‌اند:
۱- در طول زندگی مراقب سلامتی‌شان بوده‌اند.
۲- یک رابطه دوستانه و عاطفی خوب با اطرافیان برقرار کرده‌اند.
جالب‌تر اینکه مشخص شده از میان این دو فاکتور، مورد دوم یعنی داشتن روابط دوستانه حتی از داشتن سلامت جسمانی مهم‌تر است!
در سمت دیگر مشخص شده موفقیت شغلی با وجود رضایت‌بخش بودن، به‌تنهایی ضمانت‌کننده شادی نیست. خوشحال‌ترین افراد کسانی هستند که خودشان را از دیگران ایزوله نکرده و ارزش روابط انسانی را درک می‌کنند.
در کنار آن معلوم شده افرادی که سطح سواد و فرهنگ بالاتری دارند (که این موضوع در میان افراد با درآمد بالا، بیشتر است) بیشتر مراقب سلامت‌شان هستند و عادات سالم را در خودشان پرورش می‌دهند و البته به مراقبت‌های سلامت باکیفیت‌تری هم دسترسی دارند.
مقابله با استرس در شرایط تنهایی کار دشواری است و بسیار مهم است یک شبکه حمایتی از دوستان و آشنایان داشته باشیم تا در هنگام بروز استرس و بحران به ما کمک کنند. پژوهشگران می‌گویند داشتن ارتباطات اجتماعی قدرتمند به اندازه قوی بودن عضلات بدن اهمیت دارد.
کارهای ساده‌ای مانند یک تماس تلفنی، شرکت در فعالیت‌های گروهی، ورزش جمعی و خدمات داوطلبانه جزو مثال‌هایی هستند که می‌توانند به بهبود حال ما و افزایش شادی‌مان بسیار کمک کنند.
این روزها شبکه‌های اجتماعی سبب شده‌اند که ما فقط خوشحالی‌های دیگران را ببینیم و غم‌ها و چالش‌های زندگی را پنهان می‌کنند. در حالی که در یک زندگی واقعی، «شادی» همیشگی نیست و همه ما با چالش‌های متعددی مواجه می‌شویم.
اما افرادی که دو فاکتور کلیدی این پژوهش را در خودشان تقویت می‌کنند، در شرایط استرس مقاومت بیشتری نسبت به دیگران داشته و در درازمدت هم خوشحال‌تر خواهند بود.
