آیا مصرف آنتیبیوتیک در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به درماتیت سبورئیک نوزادان مرتبط است؟
بدون در نظر گرفتن سابقه درماتیت سبورئیک در مادر، مصرف آنتیبیوتیکها در دوره بارداری با افزایش خطر ابتلاء به درماتیت سبورئیک «نوزادی» همراه است، اما این ارتباط در دوران کودکی قوی نیست.
درماتیت سبورئیک یک بیماری پوستی رایج است «که شباهتهایی با درماتیت آتوپیک یا اگزمای آتوپیک دارد زیرا هر دو بیماری التهابی شایع پوستی هستند که میتوانند با دورههای تشدید و کاهش علایم ظاهر شوند.».
پاتوفیزیولوژی درماتیت سبورئیک هم مانند درماتیت آتوپیک پیچیده است و شامل تداخل بین ژنتیک، اختلالات ایمنی و تغییرات در ترکیب چربی و میکروبیوم پوست است.
در مطالعات قبلی نشان داده شده بود که قرار گرفتن در معرض آنتیبیوتیکها در داخل رحم و طی ۹۰ روز اول زندگی، حتی در میان کودکانی که مادرانشان سابقه درماتیت آتوپیک نداشتهاند، خطر ابتلاء به درماتیت آتوپیک را در کودکان افزایش میدهد. بیشترین خطر هم پساز قرار گرفتن در معرض پنیسیلین است.
در مطالعات اخیر، مادران مبتلا به درماتیت سبورئیک نسبت به کسانیکه این بیماری را نداشتند، احتمال بیشتری برای دریافت آنتیبیوتیک در دوران بارداری داشتند. علاوه بر این، دریافت هر نوع آنتیبیوتیک در دوره بارداری با افزایش خطر ابتلاء نوزاد به درماتیت سبورئیک همراه بود اما چنین ارتباطی در دوره کودکی دیده نشد.
این نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض آنتیبیوتیکها، بهویژه پنیسیلین، در داخل رحم ممکن است بیشترین تأثیر خود را بر روی کلونیزاسیون میکروبیوتای پوست در دوره نوزادی داشته باشد که منجر به ایجاد درماتیت سبورئیک نوزادی میشود.