آیا باید منتظر از راه رسیدن قرص ورزش باشیم؟
در یک بیمارستان در کشور نروژ یک پژوهش جالب با نام ExPlas در حال انجام است. محققان پلاسمای خون افراد ورزشکار را جمعآوری کرده و آن را به افراد مبتلا به آلزایمری که در مراحل ابتدایی بیماریشان هستند، تزریق میکنند.
پلاسمای ورزشکاران از خون افراد جوان و سالم تهیه میشود و بیماران دریافت کننده بین ۵۰ الی ۷۵ سال سن دارند.
نتایج این پژوهش سال ۲۰۲۵ مشخص خواهد شد. اما هدف اولیهی آن این است که راهکاری برای جوانسازی ذهن و جسم پیدا شود.
سالها است میدانیم «ورزش کردن» بهترین کاری است که میتوانیم برای ارتقای سلامتمان انجام دهیم. حالا پژوهشگران بهدنبال این هستند که نوعی «قرص ورزش» بسازند! به این معنی که بتوان مزایای ورزش را به بدن دیگران منتقل کرد.
انتقال پلاسمای خون ورزشکاران هم با همین هدف انجام میشود تا ببینیم آیا میتوان برخی از مزایای فعالیت بدنی را به دیگران منتقل کرد یا نه؟ سالها است پژوهشگران در کشورهای مختلف جهان به دنبال این هستند که قرص یا آمپولی برای این موضوع کشف کنند و به نظر میرسد برای رسیدن به این هدف پیشرفتهای مهمی هم بهدست آمده.
میدانیم ورزش سبب رهاسازی انواع هورمونها و سیگنالهای مختلف در بدن میشود. اما هنوز به صورت دقیق از میزان اهمیت هر کدام از آنها اطلاع نداریم. با این حال طی چند سال گذشته اطلاعات ما در این رابطه بسیار کاملتر شده است.
البته تا این لحظه هنوز هیچ کس موفق نشده مزایای ناشی از ورزش را به قرص تبدیل کند و اگر کسی چنین ادعایی بکند فعلا در دسته کلاهبردارها قرار میگیرد. اما تصور روزی را بکنید که اگر برای ورزش زمان کافی نداشته باشید، بتوانید با خوردن یک قرص مزایای آن را بهدست بیاورید…
البته این مطلب باعث نشود که دست از ورزش بردارید و منتظر از راه رسیدن قرص باشید! تعداد مزایای بهدست آمده از ورزش آنقدر زیاد است که حتی اگر طی چند دههی آینده قرصی ساخته شود، احتمالا نمیتواند تمام مزایای ناشی از ورزش واقعی را پوشش دهد.