تایید نقش اختلالات میتوکندریایی در بروز اسکیزوفرنی
مطالعات جدید نشان می‌دهد که فرضیه مبنی بر نقش اختلالات میتوکندریایی در بروز اسکیزوفرنی به احتمال زیاد درست بوده است. پیش از این ما می‌دانستیم که نقصی در کروموزوم ۳ به نام سندرم حذف 3q29 می‌تواند احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی را تا ۴۰ برابر افزایش دهد.
حال تحقیقات دانشمندان در مرکز تحقیقاتی RRWJ بر روی موش‌ها و نیز بافت‌هایی که به صورت سه بعدی کشت داده شده‌اند، نشان می‌دهد که این نقص کروموزومی و حذف بخشی از ژن‌ها منجر به اختلال در کارکرد میتوکندری شده و باعث افزایش احتمال کمبود تولید انرژی در سلولهای مغزی و در نتیجه اختلالات نورولوژیک میشود.
گفتنی است سندروم حذف 3q29 با اختلالات دیگری نظیر اوتیسم ، ناتوانی ذهنی و اختلالات عملکردی قلب نیز ارتباط دارد.
)
