ارتباط وایفای برای سلولهای عصبی: کشف نخستین شبکه ارتباطی عصبی بیسیم در کرمها
همانطور که میدانید، سیستم عصبی ما از سلولهایی به نام «نورون» تشکیل شده و این یک مفهوم جا افتاده است که نورونها از طریق نقاط اتصالی به نام «سیناپس» با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. حالا بهنظر میرسد که دو پژوهش تازه این مفهوم را به طور کلی زیر سوال برده است.
در این پژوهشها مشخص شده که نورونها حداقل در نوعی کرم قادر به ارتباط از راه دور هستند. چیزی شبیه به اتصال وای-فای! آنها متوجه وجود یک شبکه ارتباطی بیسیم عصبی شدهاند که ارتباطات آن از طریق یک ملکول نوروپپتید (neuropeptide) صورت میگیرد.
پژوهشگران میگویند به نظر میرسد دو نوع شبکه ارتباطی عصبی در بدن موجودات زنده وجود دارد: یک شبکه ارتباط مستقیم (شبیه ارتباط با سیم) که توسط سیناپسها ایجاد میشود و یک شبکه بیسیم نوروپپتید.
البته این شبکه نوروپپتید قبلا هم شناخته شده بود اما تا به حال تصور بر این بود که کار آن تسهیل ارتباط سیناپسها است. اما یافته جدید نشان میدهد که خود آن احتمالا یک روش ارتباطی مجزا است و به اندازهی سیناپسها اهمیت دارد.
جالب است بدانید داروهای کاهش وزن مشهوری مانند سماگلوتاید (ویگووی) هم از طریق تاثیر روی گیرندههای نوروپپتید روی بدن ما تاثیر میگذارند و پژوهشگران میگویند به همین خاطر شناخت بهتر این شبکهی بیسیم اهمیت ویژهای دارد.