آلرژی یا سینوزیت؟ تشخیص اشتباه در بسیاری از بیماران
پیام های کلیدی:
• پژوهش‌های جدید نشان داده بسیاری از افرادی که داروهای آلرژی بینی مصرف می کنند، ممکن است در واقع مبتلا به سینوزیت مزمن باشند.
• این دو بیماری علائم مشابهی دارند، اما درمان آنها بسیار متفاوت است.
• با بررسی‌های ساده می توان به تشخیص رسید.
چه می‌شد اگر سال‌ها برای یک بیماری تحت درمان قرار می‌گرفتید و سپس متوجه می‌شدید که تشخیص بیماری شما اشتباه بوده است؟
این سرگذشتی است که برای تعداد قابل توجهی از مردمی اتفاق می‌افتد که از داروهای آلرژی با تاثیر کم (برای کاهش علایم) استفاده می‌کنند و در واقع به رینوسینوزیت مزمن مبتلا هستند.
دکتر احمد صداقت مدیر راینولوژی و آلرژی و استاد گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن در کالج پزشکی دانشگاه سینسیناتی است. او سرپرست یک مطالعه‌ی جدید در این رابطه بوده و می‌گوید: «ما بیماران زیادی را برای مدت طولانی به دلیل سردرگمی بین آلرژی و رینوسینوزیت مزمن ویزیت کرده ایم.
من بیمارانی داشته‌ام که به من گفته‌اند که برای ۱۰، ۲۰ سال یا بیشتر با واکسن‌های آلرژی درمان شده‌اند، بدون اینکه علائمشان کاهش پیدا کند، اما بعد متوجه شدیم که مبتلا به رینوسینوزیت مزمن هستند و سپس درمان مناسب را شروع کردیم، در عرض چند ماه به سطح کنترل مطلوب رسیدند.
تیم او اخیراً یافته های خود را در مجله جراحی سر و گردن و گوش و حلق و بینی منتشر کرده است. بر اساس اطلاعات قبلی، رینوسینوزیت مزمن تقریباً در 15٪ مردم دیده می شود و معمولاً آنتی بیوتیک و داروهای ضدالتهاب نقش عمده ای در درمان آن دارند.
مشکل اینجاست که علائم ظاهری رینوسینوزیت مزمن و آلرژی بینی بسیار شبیه هم هستند. به گفته‌ی دکتر صداقت: «به عنوان فردی که در جامعه پزشکی بزرگ شده‌ام، می‌توانم ثابت کنم که ما معمولاً علائم سینوس و بینی را به «آلرژی» نسبت می‌دهیم. به این دلیل که آلرژی بینی [رینیت آلرژیک] و رینوسینوزیت مزمن علائم شان همپوشانی دارند و اغلب با انسداد بینی و تخلیه ترشحات بینی مشخص می شوند و در هر دو فشار و درد سینوسی احساس می شود.»
درمان رینوسینوزیت مزمن و آلرژی بینی بسیار متفاوت است، به این معنی که تشخیص اشتباه می تواند منجر به ماه ها یا سال ها درمان های دشوار و بی‌نتیجه شود.
این مطالعه جدید شامل ۲۱۹ نفر بود که تصور می‌شد آلرژی بینی دارند. هر یک از آنها تحت آندوسکوپی بینی و بررسی بالینی قرار گرفتند تا شدت و نوع علائم سینوس/بینی آنها سنجیده شود.
صداقت تصریح کرد: ما به طور هدفمند از یک پرسشنامه برای بررسی علائم بیماران خود استفاده کردیم با وجود اینکه می‌توانستیم به طور همزمان علائم رینوسینوزیت مزمن و رینیت آلرژیک را مجزا و بدون نیاز به استفاده از پرسشنامه اندازه‌گیری کنیم.
آزمایشات نشان دادند که اکثریت بیماران (91.5٪) نوعی آلرژی محیطی داشتند. با این حال، گروه پژوهشی دریافت که تقریباً نیمی از بیماران (45.2٪) علایم رینوسینوزیت مزمن را نیز دارند.
صداقت گفت، دانستن اینکه شما سینوزیت مزمن دارید ممکن است منجر به درمان هایی شود که علائم را برطرف می‌کند، حتی اگر سال‌ها از داروهای آلرژی (بی‌فایده) استفاده کرده باشید.
او گفت «از روشن شدن این مشکل بسیار مهم که بسیاری از بیماران در منطقه ما با آن دست و پنجه نرم می کنند هیجان زده است. تقریبا 50 درصد از بیمارانی که با تشخیص آلرژی بینی به ما مراجعه کردند، در حقیقت رینوسینوزیت مزمن داشتند.»
صداقت افزود: «تصور کنید چه تعداد از بیماران ممکن است تحت درمان درست قرار نگیرند و چه تعداد بیمار می توانند با درمان مناسب رینوسینوزیت مزمن به نتایج مطلوبی برسند.
راه حل برای تشخیص اشتباه و نادرست رینوسینوزیت مزمن آنقدرها هم پیچیده نیست. با استفاده از پرسشنامه علایم بینی و سینوس و سوالات آسانی که از بیماران پرسیده می شود، بخش بزرگی از بیمارانی که با وجود درمان های آلرژی همچنان از علائم بینی و سینوس رنج می برند ممکن است درمان‌های مناسب رینوسینوزیت مزمن را بیابند.
این چه معنایی دارد:
بسیاری از افرادی که «آلرژی بینی» آنها علیرغم درمان ادامه دارد، در واقع ممکن است به سینوزیت مزمن مبتلا باشند.
)
