آشنایی با مفهوم «سرعت گریز از طول عمر»: آیا تا هفت سال دیگر به آن می‌رسیم؟
رِی کرزویل (Ray Kurzweil) یکی از تکنولوژیست‌های مشهور و یک آینده‌پژوه بزرگ به‌حساب می‌آید. او طی چند دهه‌ی گذشته پیش‌بینی‌های متعددی در مورد آینده فناوری و به‌ویژه هوش مصنوعی داشته که بسیاری از آنها بر اساس زمان‌بندی‌های این شخص به حقیقت تبدیل شده.
یکی از مهم‌ترین حوزه‌های فعالیت دکتر کرزویل، موضوع لانجویتی است. او در یک مصاحبه‌ی جدید می‌گوید تا سال ۲۰۳۲ (یعنی ۷ سال دیگر) به نقطه‌ای می‌رسیم که اسمش را Longevity Escape Velocity گذاشته‌اند.
به فارسی می‌توان آن را «سرعت گریز از طول عمر» نامید. در این وضعیت «امید به زندگی باقی‌مانده» با سرعت بیشتری نسبت به گذر زمان، افزایش پیدا می‌کند.
اجازه دهید کمی بیشتر توضیح بدهیم: در حال حاضر با گذشت یک سال، معادل یک سال از عمر ما کم می‌شود. اما از طرف دیگر پژوهش‌های علمی و پیشرفت‌های پزشکی سبب می‌شود که امید‌به‌زندگی ما کمی افزایش پیدا کند. در نتیجه مثلا ۴ ماه هم امید به زندگی بیشتر می‌شود و در تئوری معادل ۸ ماه از عمر‌مان کم شده است.
حالا دکتر کرزویل می‌گوید تا سال ۲۰۳۲ پیشرفت‌های پزشکی و درمان بیماری‌ها به نقطه‌ای می‌رسد که به ازای هر سال گذشت زمان، همان مقدار هم امید به زندگی افزایش پیدا می‌کند و ضمنا بعد از سال ۲۰۳۲ این روند معکوس خواهد شد: سرعت افزایش امید به زندگی، از سرعت پیر شدن ما بیشتر می‌شود. در نتیجه افزایش سن و پیر شدن تا حد زیاد بی‌معنی می‌شود!
جالب است بدانید آقای کرزویل سال ۱۹۹۹ پیش‌بینی کرد که هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۹ به نقطه‌ی AGI یا همان هوش جامع مصنوعی می‌رسد که می‌تواند با موفقیت هر کار فکری‌ای که یک انسان قادر به انجام آن باشد را اجرا کند. در آن زمان بسیاری از افراد صحبت او را جدی نگرفتند، اما اکنون در آستانه‌ی سال ۲۰۲۵ می‌بینیم که رسیدن به چنین نقطه‌ای تا آن زمان کاملا دست‌یافتنی است و حتی برخی کارشناسان می‌گویند، احتمالا کمی زودتر هم به AGI خواهیم رسید.
یکی از پیش‌بینی‌های دیگر آقای کرزویل هم این است که انسان تا سال ۲۰۵۰ نامیرا می‌شود که البته در این مورد هم در حال حاضر بسیاری از کارشناسان حرف ایشان را جدی نمی‌گیرند.
)
