درد لگن در بزرگسالان: ارزیابی و تشخیص افتراقی (بر اساس American Academy of Family Physicians)
درد لگن یکی از دلایل شایع مراجعه به پزشک به حساب می‌آید و تشخیص علت آن در تجویز درمان مؤثر اهمیت دارد.
درد لگن معمولاً در نواحی جلو، جانبی یا خلفی لگن احساس می‌شود.
درد قدامی لگن شامل موارد زیر است:
- درد ارجاعی ناشی از علل داخل شکمی یا داخل لگنی
- علل خارج مفصلی، مانند آسیب فلکسور لگن
- و علل داخل مفصلی
درد داخل مفصلی اغلب به دلیل پارگی لبه غضروف مفصلی استابولوم یا گیرافتادگی استخوان ران در استابولوم در بزرگسالان جوان یا آرتروز در افراد مسن ایجاد می شود.
درد جانبی لگن معمولاً ناشی از سندرم درد تروکانتریک بزرگ است که شامل پارگی یا التهاب تاندون گلوتئوس مدیوس، بورسیت و ساییدگی و التهاب نوار ایلیوتیبیال است.
درد خلفی ران شامل دردهای ارجاعی مانند آسیب ستون فقرات کمری، سندرم گلوتئال عمیق همراه با گیر افتادن عصب سیاتیک، گیر افتادگی ایسکیوفمورال و آسیب تاندونی همسترینگ است.
علاوه بر شرح حال و معاینه فیزیکی، رادیوگرافی، سونوگرافی یا ام آر آی ممکن است برای تشخیص قطعی مورد نیاز باشد.
رادیوگرافی مفصل ران و لگن باید اولین اقدام تصویربرداری باشد.
تزریق داروی بی‌حسی با هدایت اولتراسوند می تواند به تشخیص علت درد داخل مفصلی کمک کند.
از آنجایی که گیرافتادگی سر استخوان ران در استابولوم، پارگی لبه غضروف استابولوم و پارگی تاندون گلوتئوس مدیوس معمولاً نتایج جراحی خوبی دارند، تصویربرداری پیشرفته و/یا ارجاع زود هنگام ممکن است نتایج بیمار را بهبود بخشد.
توصیه های کلیدی در طبابت بالینی:
- در ارزیابی بیمار مبتلا به درد مزمن لگن با منشاء نامشخص، رادیوگرافی قدامی خلفی هیپ و لگن در حالت ایستاده باید اولین انتخاب باشد.
- برای بیماران مبتلا به درد قدامی لگن که شرح حال به نفع پارگی لبه غضروف استابولوم، شکستگی استرسی گردن فمور، و نکروز آواسکولار سر فمور می باشد برای تشخیص دقیق باید ام آر آی انجام شود.
- برای درد داخلی مفصل لگن، تزریق بی حسی با هدایت اولتراسوند در مفصل ممکن است در تشخیص کمک کننده باشد و تزریق کورتیکواستروئید داخل مفصل یک انتخاب مناسب درمانی است.
- در بیماران مبتلا به سندرم درد تروکانتر بزرگ که به درمان محافظه کارانه پاسخ نمی دهند، باید برای ارزیابی پارگی تاندون گلوتئوس مدیوس سونوگرافی یا ام آر آی انجام شود.
)
