احتمال مصرف «میلین» مغز به‌عنوان سوخت در دونده‌های استقامتی
ورزشکاران استقامتی مانند دونده‌های ماراتون دارای درصد چربی ذخیره شده‌ی پایینی هستند و از آن طرف در ورزش‌های طولانی، انرژی بسیار زیادی مصرف می‌کنند.
حالا یک پژوهش نشان داده که مغز این ورزشکاران در طول مسابقات احتمالا از «میلین» اعصاب مغز به عنوان سوخت استفاده کرده و آن را مصرف می‌کند. «میلین» ساختاری محافظ و حاوی چربی فراوان است که مانند یک غلاف روی اعصاب را می‌پوشاند (چیزی شبیه روکش سیم برق).
محققان مغز چند دونده ماراتون را قبل و بعد از مسابقه اسکن کرده و مشخص شده میزان میلین مغز آنها کاهش محسوسی پیدا کرده است. جالب‌تر اینکه معلوم شده حدود دو هفته بعد از مسابقه، میزان میلین مجددا به حالت عادی برمی‌گردد و به این معنی که مغز بخش‌های مصرف شده را بازسازی می‌کند.
حداقل فعلا به نظر می‌رسد که این از دست دادن و تولید مجدد میلین در دونده‌های استقامتی عارضه خاصی ایجاد نمی‌کند، با وجود اینکه میلین خودش بخشی از بافت مغز به حساب می‌آید. اما این کشف از یک زاویه دیگر اهمیت دارد:
برخی از بیماری‌های خودایمنی مانند ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) به این خاطر ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی بدن، به اشتباه «میلین» را تخریب می‌کنند.
این تحقیق به خوبی نشان می‌دهد که میلین یک بافت پویا است و قابلیت بازسازی دارد. پژوهشگران معتقدند اگر بتوانند روش بازسازی میلین را در این بیماران هم فعال کنند، احتمالا می‌توان به درمان این بیماری هم کمک کرد.
